Vive le geus!

In de meeste van mijn (jeugd)boeken is er een soundtrack: muziek die past bij de sfeer van het boek of favoriete popsongs van de personages. Meestal begeleidt die muziek mij tijdens het schrijfproces en klinken de nummers als een mantra als ik mij aan mijn laptop zet voor een nieuw hoofdstuk.
De personages uit Ketters van de Kemmelberg konden bezwaarlijk een nummer van Bruce Spingsteen, Wim De Craene of Bob Marley neuriën als ze op beeldenstorm gingen. En zijn liefde voor Jenne kon 16de-eeuwer Walram moeilijk uitbazuinen met een melige popsong van Abba of Bryan Adams.
Als een spielerei smokkelde ik wel Geike Arnaert in het verhaal, maar dat is alleen omdat haar naam zo goed paste en zij uit Westouter-in-het-Westkwartier afkomstig is.

Maar meer dan voor alle andere boeken is er een heuse titelsong bij dit boek. 'Vive le geus' roepen de ketters als ze zichzelf moed inspreken bij een nieuwe plundering of zuivering van een kerk. 'Vive le geus' roepen de ketters om hun angst voor de inquisitie te bezweren. 'Vive le geus' roepen de ketters om hun twijfel omwille van het geweld voor een nieuw geloof te overwinnen. 'Vive le geus' is ook de strijdkreet van de bende geuzen bij wie Walram zich aangesloten heeft.
'Vive le geus' was ook de titel van de geuzensuite die de BRT in 1988 uitbracht. Het is een mooie compilatie van historische geuzenliederen waar het kruim van de Vlaamse folkmuzikanten aan meewerkte.
In 'Slaat op den trommele' herken je de stemmen van Wannes van de Velde en Paul Rans.
Meezingen mag!

Slaat op den trommele!




Reacties

Populaire posts van deze blog

Duistere misdaadtrilogie

In zes scènes op weekend

Recensies van 'Rots'